1.          Θα μας συστήσετε τον Λουκά; Το τζιτζίκι Λουκάς μέσα από το τραγούδι του μαθαίνει να αγαπά τη διαφορετικότητά του; 

Ο Λουκάς είναι ένα μικρό τζιτζίκι που κουβαλάει το δικό του «μυστικό»: το ένα του φτερό είναι πιο μικρό από το άλλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να πετάξει όπως οι υπόλοιποι. Κι όμως, μέσα από αυτή τη δυσκολία ανακαλύπτει τον αληθινό του θησαυρό, τη μελωδία που κρύβει στην καρδιά του. Ο Λουκάς μας διδάσκει ότι η διαφορετικότητα και η κάθε δυσκολία που μπορούμε να έχουμε  δεν μας ορίζει αρνητικά, αντίθετα, μπορεί να γίνει το πιο δυνατό μας "τραγούδι." 

 

2.       Τα βασικά θέματα του βιβλίου είναι η φιλία και η  αποδοχή, τι άλλα θέματα θέλατε να περάσατε με την χρήση της αλληγορίας; 

Μέσα από τον Λουκά ήθελα να μιλήσω για την επιμονή, για το θάρρος να συνεχίζεις να προχωράς ακόμη κι όταν η πορεία μοιάζει δύσκολη. Επίσης, για την αξία της αυτογνωσίας και της εσωτερικής φωνής ,γιατί καμιά φορά αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε με τα "φτερά" μας μπορούμε να το κάνουμε με την ψυχή μας. Η αλληγορία λειτουργεί σαν ένας καθρέφτης: δείχνει στα παιδιά ότι η αδυναμία δεν είναι εμπόδιο, αλλά ένας άλλος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει σε κάτι σπουδαίο.

 

3.       Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται;

Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε παιδιά 3–6ετών, στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία. Ωστόσο, τα μηνύματα είναι διαχρονικό και μπορεί να αγγίξει και μεγαλύτερα παιδιά, ακόμα και ενήλικες! Όπως λέω πάντα, δε διαβάζουμε παιδικά βιβλία μόνο ως αφήγηση στα παιδιά αλλά διαβάζουμε και για το "παιδί" μέσα μας!

 

4.       Πιστεύετε ότι τα παραμύθια διαμορφώνουν μια προσωπικότητα εξ απαλών ονύχων;

Απόλυτα. Τα παραμύθια είναι ο πρώτος τρόπος με τον οποίο τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τον κόσμο των αξιών, των συναισθημάτων και των σχέσεων. Μέσα από ιστορίες που «μιλούν» στη φαντασία τους, τα παιδιά μαθαίνουν πώς να βλέπουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους! Έννοιες και καταστάσεις που δυσκολευόμαστε κάποιες φορές να εξηγήσουμε στα παιδιά περνάνε έμμεσα μέσα από τις ιστορίες των ίδιων των παραμυθιών!

 

5.       Ποια ήταν η δική σας έμπνευση για να μιλήσετε στα παιδιά με τόσο απλό αλλά βαθύ τρόπο για την αποδοχή;  

Η έμπνευση ήρθε από τις μικρές στιγμές που έχω δει στην καθημερινότητα των παιδιών, είτε στην τάξη είτε έξω από αυτήν. Εκείνες τις στιγμές που ένα παιδί διστάζει, που νιώθει ότι «δεν μπορεί» ή ότι «διαφέρει». Για τις στιγμές που έτυχε να νιώσουμε εμείς οι ίδιοι "Λουκάδες" ή που γνωρίσαμε έναν "Λουκά". Θέλω τα παιδικά μετά από την ανάγνωση του βιβλίου να μάθουν πώς να βοηθούν, να υποστηρίζουν , να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνατότητες τους! Η απλότητα του κειμένου κρύβεται στην επιλογή κατανοητών νοημάτων, χωρίς να αποκρύπτεται η ιδιαιτερότητα του ήρωα.
Σαν κοινωνία έχουμε την τάση είτε να "κρύβουμε" την διαφορετικότητα είτε να την υπερτονίζουμε με στόχο την ευαισθητοποίηση. Εκείνο όμως που πραγματικά χρειάζεται είναι να τη δούμε όχι ως «κάτι ξεχωριστό», αλλά ως μέρος της ζωής, κάτι που υπάρχει και μας συνοδεύει. Ο Λουκάς αυτό έρχεται να αναδείξει. Όχι τόσο τη διαφορετικότητα του αλλά την αξία του να είσαι ο εαυτός σου!