Εξ ανατολών η κάθαρσις

Μέσα από τα πρόσωπα του βιβλίου, στο πέρασμα τεσσάρων γενεών αναδεικνύονται ιστορικά ερωτήματα και ηθικά διλήμματα.Προκαταλήψεις, δόγματα, αρχές και αξίες εκτίθενται από τους διαλόγους των χαρακτήρων στην κρίση του αναγνώστη. Μια διαλεκτική πρόκληση πάνω στο καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος, την αλήθεια και το ψέμα μπροστά στη νεότερη ιστορία μας. Ένα «εξ Ανατολών» οδοιπορικό άσημων ανθρώπων, από την Καππαδοκία στην Ανατολική Μακεδονία, από την Καβάλα στην Αθήνα μέχρι την τελική κάθαρση στο Βερολίνο, εκεί που η Ανατολή με τη Δύση ξεκαθάριζαν τις ιδεολογίες τους. Από την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, τον μεγαλοϊδεατισμό και την ανταλλαγή πληθυσμών μέχρι τη Βουλγαρική κατοχή και τη Χούντα, ο χρόνος κυλά δίνοντας ένα βαρύ ιστορικό υπόβαθρο στις σελίδες του βιβλίου. Ο έρωτας του Χριστιανού με τη Μουσουλμάνα, η ορθολογική απέναντι στην ιδεαλιστική θεώρηση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας και τέλος η φιλοσοφική προσέγγιση του Ανθρώπου στις δύο ακραίες του εκφάνσεις, τον Υπεράνθρωπο και τον Υπάνθρωπο, θέτουν μυθιστορηματικά ένα ηθικό πλαίσιο προβληματισμού στον αναγνώστη. «Ξέρεις τι μου είπε κάποτε ένας Τούρκος για την πίστη τους; “Συγχώρεση να ζητάς από αυτόν που έβλαψες και όχι από τον ίδιο τον Αλλάχ!” Και αυτοί που έβλαψε ο Πετρώφ δεν πατάνε πια στη γη που ο ίδιος μολύνει με την παρουσία του. Να πάει να τους βρει στον άλλο κόσμο, ρε, εκεί που θα τον στείλουμε αύριο, καπίερτ;» γρύλλισε στα Γερμανικά ο Ανδρέας.«Αν ποτέ τους βρει. Γιατί αυτόν θα τον στείλουμε κατευθείαν στην κόλαση» συμπλήρωσε με σαρκασμό ο Δημήτρης. «Και κάτι ακόμα. Αλλοίμονο σε όσους δεν μπορούν να τιμωρήσουν τους αμετανόητους συνεχιστές του υπάνθρωπου ή το χειρότερο, δεν μπορούν να απαλλαγούν από την οργή που η ανάμνηση του κακού θα ξυπνά μέσα τους» είπε με νόημα ο Τάσος. «Γιατί αυτοί θα ζήσουν επί γης την κόλαση του Δάντη. Και εγώ, από τότε που έμαθα για τον Πετρώφ και τους παππούδες μας δεν βρίσκω ειρήνη στον ύπνο μου».