Επιφυλλίδες

… Στο αμάρτημα της επιφυλλιδογραφίας υποπίπτω σαράντα σχεδόν χρόνια τώρα (με μικρά διαλείμματα) στο “Βήμα”. Γιατί; Εξομολογούμαι λοιπόν: α) το πάθος να εκτίθεμαι στην πολυθεματικότητα – δέν πρέπει νά ‘ναι πολύ ευτυχείς οι οφθαλμίατροι αριστερού οφθαλμού, και β) την αίσθηση της συμμετοχής στα κοινά (έστω κι απ’ το παράθυρο), για να μή με φάει το σκουλήκι των τύψεων της “ιδιωτείας”… Γιατί όμως η παρούσα (ανακαταταγμένη έστω) αναδημοσίευση; Απάντηση: Μου φάνηκε δηλαδή οτι η αγωνιστική απαισιοδοξία μεγάλου μέρους της επιφυλλιδογραφίας μου τα τελευταία τριάντα χρόνια, (που δεν συνέτρεχε με τον ενδημούντα χαϊδευτικό λαϊκισμό της περιόδου αυτής), υπεδείκνυε πότε-πότε και τον ολοφάνερο εθνικό μας κατήφορο. Απ’ αυτήν την άποψη, σκέφθηκα οτι η αναδημοσίευση ενδέχεται να συνεισφέρει κάπως στο οξύτατο ζητούμενον των ημερών: την απόχτηση (εκ των υστέρων έστω) της ελλείπουσας αυτοσυνειδησίας μας. Μάζεψα εδώ μόνον τις επιφυλλίδες της τελευταίας 15-ετίας. Με μίαν μόνο εξαίρεση: Την προ 20ετίας αναφορά μου στο τερατούργημα του τότε δημοσίου χρέους, την οποίαν και προτάσσω…