Λογοσταλίδες. Ένα παρελθόν, ένα παρόν και χίλια μέλλοντα

ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ

Αγάπη μου,

δε γίνεται το μπλε να ατενίζω

χωρίς να σκέφτομαι τα μάτια σου.

Πέρα μακριά εκεί που τα γαλάζια ενώνονται

με το χρυσό του ήλιου

και το χλωμό φεγγάρι πασχίζει να σκουπίσει τα δάκρυά του

εκεί που τ’ άστρο σκύβει και φιλά ευλαβικά

το λευκό κορμί της Σελήνης

εκεί βαπτίζομαι Γυναίκα

μέσα στου φιλιού σου τη θεία ηδονή.

SOLEIL ET LUNE

Mon Amour,

il m’ est impossible de contempler le bleu

sans penser à tes yeux.

Loin là bas où le bleu s’ unit

à l’or du soleil

et la lune pậle lutte à essuyer ses larmes

là où l’étoile se penche et baise pieusement

le corps blanc de la Lune

là je me baptize Femme

dans la volupte divine de ton baiser.