Συνέντευξη της Κατερίνας Μακαντάνη στη Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
1. Σε ποια ηλικία απευθύνεται το βιβλίο σας Ράβοντας όλα τα μπορώ;
Το βιβλίο μου απευθύνεται σε παιδιά νηπιαγωγείου μέχρι και τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού.
Ο ρόλος που έχω ως εκπαιδευτικός είναι ένα θετικό στοιχείο που συνέβαλε στη συγγραφή του πρώτου μου παιδικού βιβλίου και με παρότρυνε. Με σιγουριά όμως θα σας πω πως δεν φτάνει μόνο αυτό για να μπορέσεις να απευθυνθείς και να προσεγγίσεις τα παιδιά. Θεωρώ πως αυτό που έπαιξε σημαντικότερο ρόλο είναι το ότι νιώθω και είμαι κι εγώ παιδί. Μιλώ τη γλώσσα τους και τα νιώθω.
3.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η σημερινή παιδική ηλικία; Μεγαλώνουμε παιδιά με
φόβους, ενοχές, ελεύθερα, απαλλαγμένα από καθωσπρεπισμούς και αυστηρότητα;
Πολύ σπουδαία ερώτηση! Η σημερινή παιδική ηλικία περνά κρίση• και για την ακρίβεια η παιδική ηλικία, πάντα περνούσε κρίση, διότι παντα υπήρχαν και θα υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι την έχουν του χεριού τους, θεωρούν ότι μπορούν να την εκμεταλλευτούν, να της επιβληθούν και να την κυριαρχήσουν. Παρόλα αυτά θεωρώ πως η παιδική ηλικία θα έπρεπε να είναι αγάπη, αλήθεια και ξεγνοιασιά. Και σίγουρα πολύ πολύ παιχνίδι. Δυστυχώς πολλά παιδιά μεγαλώνουν δίχως τα παραπάνω, γι' αυτό και όσοι είμαστε κοντά στην παιδική ηλικία και την αγαπούμε θα φροντίσουμε όσο μπορούμε να την προστατέψουμε.
4.
Πιστεύετε ότι τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται κάθε βράδυ μ’ ένα παραμύθι;
Θα ήταν σίγουρα μια πολύ καλή ιδέα. Δεν μπορώ να το επιβάλλω, αλλά σίγουρα το προτείνω! Ο βραδινός ύπνος των παιδιών μπορεί να συνοδευτεί πολύ όμορφα με ένα παραμύθι, μ' ένα τραγούδι και με μια τρυφερή αγκαλιά ή ένα φιλί. Τι καλύτερο από αυτό τον συνδυασμό;
5.
Σε μια εποχή που όλα φαίνεται να επανατοποθετούνται και να προσπαθούμε να
ξαναρχίζουμε από την αρχή, πιστεύετε ότι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με
όρια;
Σίγουρα τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με όρια. Αλλά καλό θα ήταν να διευκρινίσουμε πως πρέπει να μεγαλώνουν με «υγιή όρια». Με υγιή όρια, που να σέβονται το παιδί, την προσωπικότητά του, τις ανάγκες και τα θέλω του. Που να μην το τρομάζουν και σε καμία περίπτωση να μην το περιορίζουν. Επομένως, θα ήθελα να πω στους γονείς, οι οποίοι είναι και οι πρώτοι που οφείλουν να βάλουν όρια στα παιδιά τους, πως είναι καλό να βάζουν τα όρια με γνώμονα το δικό τους παιδί και μόνο, χωρίς να κοιτούν τι κάνει το παιδί του γείτονα ή του φίλου τους. Θεωρώ πως τα όρια πρέπει να βρίσκουν σύμφωνο και το παιδί. Πώς θα γίνει αυτό; Με πολύ συζήτηση, καλή επικοινωνία, εμπιστοσύνη και αγάπη.
6.
Ποιο είναι το παιδικό εμβληματικό παραμύθι που θα προτείνατε να διαβάσουν όλα
τα παιδιά;
Θα πρότεινα να διαβάσουν τα κλασικά παραμύθια, τα οποία ακόμα και σημερινά διαβάζονται με χαρά και αρέσουν στα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο θα αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη, τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους και θα μπορέσουν να συγκρίνουν τα νεότερα παραμύθια με τα κλασικά, καθώς και άλλα παραμύθια που στηρίζονται στα παλιά, όπως τα τρία μικρά λυκάκια του Ευγένιου Τριβιζά κ.ά. Τα κλασικά παραμύθια και οι παραμυθάδες, όπως οι αδελφοί Γκριμ ή ο Άντερσεν αξίζει, να διαβαστούν απ' όλα τα παιδιά.
7.
Ποιο υπήρξε το δικό σας αγαπημένο παραμύθι ως παιδί;
Πολύ όμορφη ερώτηση και ευχαριστώ που μου δίνεται η ευκαιρία να την απαντήσω, διότι τώρα που το σκέφτομαι και τα 3 αγαπημένα μου παραμύθια- παιδικά βιβλία είχαν κάτι κοινό. Ήταν η Σταχτοπούτα, το κοριτσάκι με τα σπίρτα και ο Όλιβερ Τουίστ. Αργότερα, τα συνδύασα και με τις ταινίες. Το κοινό και των 3 ιστοριών είναι η δύναμη ψυχής των ηρώων όποιες κι αν ήταν οι συνθήκες ζωής τους και χαίρομαι πολύ που μεγάλωσα με αυτά τα βιβλία.
8.
Μιλήστε μας αναλυτικά για το βιβλίο και τους ήρωές του;
Το βιβλίο μου Ράβοντας όλα τα Μπορώ βασίζεται σε ρεαλιστικά γεγονότα συνδυάζοντας ταυτόχρονα το μαγικό στοιχείο και τη φαντασία. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Μιλάνο, στην πόλη της μόδας και της ραπτικής και ο βασικός ήρωας είναι ένας γέροντας ραφτάκος. Αυτός ο ραφτάκος δεν είναι ένας συνηθισμένος ράφτης, έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο. Ράβει λέξεις, από μικρές λέξεις φτιάχνει μεγάλες και με τα χρόνια έγινε ο πιο γνωστός και ξακουστός ράφτης λέξεων στην Ιταλία. Ένας απεσταλμένος του νέου Δημάρχου της πόλης του αναθέτει μια αποστολή. Αν δεν την ολοκληρώσει σε 3 μέρες το εργαστήριό του θα εξαφανιστεί. Μέσα στις δύσκολες στιγμές και στο φόβο πάντα η αγάπη θα είναι εκεί. Όπως είναι φανερό, βασικοί άξονες του βιβλίου είναι η αγάπη, η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας, η μοναδικότητα του κάθε ατόμου, η αφοσίωση και η επιμονή για να πετύχεις τους στόχους σου και η αυτοπεποίθηση. Όλα μπορούμε να τα πετύχουμε, ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο. Δεν έχει σημασία ποιο δρόμο θα διαλέξεις για να πας κάπου, με τι θα επιλέξεις να πας ή τι ώρα θα φτάσεις. Σημασία έχει να χαρείς το ταξίδι και τελικά να φτάσεις στον προορισμό σου. Ο ήρωας του βιβλίου θέλει να δείξει ακριβώς αυτό. Πως υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να κάνεις κάτι. Αξιοποιώντας τις ικανότητές, τα ταλέντα και τις δεξιότητές σου θα το κάνεις με το δικό σου τρόπο και αυτό αρκεί. Επίσης, η ιστορία προσεγγίζει το μάθημα της γλώσσας με διασκεδαστικό τρόπο, παροτρύνοντας τα παιδιά να ασχοληθούν και να διασκεδάσουν με τις δραστηριότητες στο τέλος του βιβλίου.
9.
Όταν απευθύνεστε σ’ ένα παιδάκι με ποια λόγια θα ξεκινούσατε την
αφήγηση της δικής σας ιστορίας (εννοώ του βιβλίου);
Θα ξεκινούσα δίνοντάς του μια μεγάλη χρυσή βελόνα από χαρτόνι που έχω φτιάξει για τις ανάγκες της δραματοποίησης της ιστορίας…
«Είχα γνωρίσει κάποτε τον ήρωα αυτού του βιβλίου. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος και ο καλύτερος ράφτης απ' όλους. Πριν φύγω απ' την Ιταλία μου έδωσε αυτή τη βελόνα. Ήταν η πρώτη του και πολυαγαπημένη βελόνα. Τώρα τη δίνω σε εσένα. Κρατάς στα χέρια σου ένα αντικείμενο μεγάλης συναισθηματικής αξίας για το ραφτάκο μας. Πρόσεχέ την και κράτα τη σφιχτά μέχρι να τελειώσουμε την αφήγηση της ιστορίας» .
Ξεκινάμε την αφήγηση, έχοντας ήδη βάλει το παιδί μέσα στον μαγικό κόσμο του βιβλίου, νιώθοντας ήδη πολύ χαρούμενο και γεμάτο αυτοπεποίθηση που κρατά τη βελόνα του καλύτερου ράφτη της πόλης.